مقررات ملی ساختمان درتمامی کشورها قوانین و مقرراتی هستند که اجرای آنها توسط شهروندان الزام قانونی پیدا می کند.ازسال 1366 مقررات حاکم بر جنبه های مهندسی و فنی ساختمان (طراحی - نظارت - اجرا)توسط وزارت راه و شهرسازی در قالب مقررات ملی ساختمان به تدریج وضع و استفاده از آن الزامی شده است.درحال حاضر این مقررات به درجه ای از کمال و غنا رسیده است که به عنوان مرجع و منبع آموزشی ضمن تامین نسبی دانشگاهیان و جامعه مهندسی کشور، سازندگان و بهره برداران، ابزار و مرجع کنترل لازم را برای اطمینان از کیفیت ساخت و سازها برای ناظران و بازرسان فراهم نموده است.مقایسه کیفیت ساختمان ها به ویژه از حیث سازه ای در سال های اخیر با قبل از تدوین مقررات ملی ساختمان موید تاثیر این مقررات در ارتقای کیفیت ساختمان ها و سیر تکاملی آن در جهت تامین ایمنی ، بهداشت، رفاه و آسایش صرفه اقتصادی می باشد اما با مقایسه آمار کمی و کیفی، وضع موجود در کشور با میانگین شاخص های جهانی فاصله قابل توجهی وجود دارد.امید است با اجرای این قوانین و مقررات و توسعه روز افزون آن مطابق با استاندارهای جهانی، این فاصله به حداقل برسد.
